Hersendood

De toestand waarin het lichaam niet meer reageert op in- of uitwendige prikkels, waarbij er geen spontane ademhaling en geen beweging meer is en er geen reflexen meer zijn. Volgens deze definitie is het dus mogelijk met een kloppend hart toch dood te zijn. Het hart klopt namelijk vanzelf, zonder dat daar functionerende hersenen voor nodig zijn. Zie ook klinisch dood. De overtuiging dat de dood van de mens wordt bepaald door de dood van de hersenen hangt nauw samen met de opkomst van orgaandonatie. Het moment dat artsen vaststellen dat iemand hersendood is wordt gezien als het officiële tijdstip van overlijden, waarna organen (uiteraard na toestemming van directe nabestaanden) mogen worden uitgenomen. Zie ook: donor, donorcodicil, donororganen en donorregister.