E. van Kraalingen, Over de grens van leven en dood

Een autobiografisch verhaal over de liefde tussen een jonge Nederlandse vrouw en haar Noorse vriend, die tijdens een studiereis en vakantie op Jamaica tot een hoogtepunt komt. Op hun laatste avond, op weg naar het strand, wordt hij door een auto geschept en overlijdt voor haar ogen. Temidden van de chaos en de verschrikking neemt ze waar hoe zijn ziel zich uit zijn lichaam terugtrekt en toekijkt. Hij blijft bij haar in die eerste, moeilijke nacht. Er ontstaat een bijzondere dialoog, waarin hij haar ervan overtuigt dat er een realiteit is die voorbij leven en dood gaat en dat hun relatie in deze realiteit blijft bestaan.

Hoewel ze zich meer dan eens afvraagt wat realiteit is en wat verbeelding, accepteert ze wat er gebeurt als haar persoonlijke beleving. In haar verdriet, liefde, verlangen en nieuwsgierigheid naar wat werkelijk is, is ze bereid om dit contact met hem te exploreren. Dit mondt uit in een buitengewone ontdekkingstocht in de maanden die volgen.

Terwijl ze haar rouwproces doormaakt, neemt hij haar mee in zijn wereld, in ervaringen van andere staten van bewustzijn. Ze is getuige van de transcendentie die hij als ziel doormaakt en groeit hierin met hem mee, waarbij ze meerdere keren uit haar lichaam treedt en ze samen reizen door sferen voor bij de aardse dimensie van ruimte en tijd. Hij begeleidt haar en brengt haar dichter bij haar eigen waarheid, inzicht en uiteindelijk bij de zin van het leven en de wil om verder te gaan op haar eigen levenspad.




[ terug ]