HET LEVENSELIXER - deel I

Maar in het oude China, nou, of ze er daar geestdriftig op zoek naar waren! Vòòr wij de cryptische geheimen van hun bevindingen prijsgeven, alvast een voorproefje in de vorm van een anekdote. Ditmaal uit de Zhanguo ce (Plannen der Strijdende Staten, een leerboek voor de kunst van het ompraten). En niks middeleeuws! We spreken anno 300 v. Chr.

Het `niet-dood` medicijn
"Aan de Koning van Chu werd een `niet-dood-medicijn` aangeboden. Een lakei nam het aan en bracht het binnen het paleis. Onderweg kwam hij de Hoofdboogschutter tegen die hem vroeg: "Kan dat gegeten worden?", waarop de lakei antwoordde: "Dat kan." Daarop pakte de Hoofdboogschutter het medicijn en at het op. Koning razend, stuurt iemand om de Hoofdboogschutter een kopje kleiner te maken. De Hoofdboogschutter op zijn beurt stuurt iemand om te proberen de Koning om te praten met het volgende:
"Ik vroeg aan de lakei of het gegeten kon worden en hij zei ja, daarom heb ik het gegeten. Dat betekent dat ik niet schuldig ben, en dat de schuld bij de lakei zit. Bovendien als iemand u een `niet-dood-medicijn` aanbiedt, ik eet dat, en u doodt mij, dan is dat meer een `dood-medicijn`. Èn u doodt een onschuldige, èn u maakt duidelijk dat u bedrogen werd."
Daarop liet de Koning hem toch maar niet executeren."

In onze zoektocht naar het levenselixer is dit knap staaltje spreekvaardigheid natuurlijk een magere oogst. Door de overtuigingsmanoeuvre van de Hoofdboogschutter weten we nog niet of het elixer werkt.

Voor het recept (lees: `de recepten`, het zijn er waarachtig meer) van het echte levenselixer is nog enig geduld verreist; ze staan onder slot en grendel bij een Cerberus van het Sinologisch Instituut die erop zit te broeden en in het gezicht spuugt van iedereen die ze probeert te bemachtigen.

We zijn open voor suggesties van overredingstaktiek om hem te vermurwen.


Tot volgende maand

Reactie: elders@uitvaart.nl